ถ้าจะรักต้องรู้จักเห็นแก่ตัว

ความรักคือการให้ ความรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ความรักคือความห่วงใย ความรักคือความกรุณา ความรักคือความผูกพัน นิยามของความรักเหล่านี้ดูเป็นนิยามที่จะต้องเสียสละ และแสดงถึงความเกี่ยวข้องของคนสองคนที่มีผู้ให้และผู้รับ หากจะถามคนสักหนึ่งพันคนก็คงจะได้นิยามที่คล้าย ๆ กันในบางแง่มุม และต่างกันในบางแง่มุม ความรักนั้นแท้จริงแล้วคืออะไร ทำไมเราต่างค้นหาความรัก จะรักได้อย่างไร และจะได้ความรักนั้นได้อย่างไร

จริงหรือที่คนเราที่อยู่ด้วยกันนั้นคือคนที่รักกันจริง ๆ บ้างก็ว่าคู่รักนั้นเป็นคู่แท้ คู่รักนั้นเป็นคู่บุญคู่บารมี คู่รักนั้นเป็นคู่เวรคู่กรรม หากจะมองให้ลึกลงไปแล้วอาจจะมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้ทั้งสองคนนั้นเกาะเกี่ยวกันโดยไม่ยอมเลิกรา แต่สิ่งนั้นอาจจะไม่ใช่ความรักก็ได้ เพียงแค่ว่าเขาเหล่านั้นไม่สามารถยุติความสัมพันธ์ได้ โดยอาจจะใช้เงื่อนไขบางสิ่งบางอย่างมาเป็นเหตุผล โดยพื้นฐานของจิตใจมนุษย์แล้วย่อมต้องการที่จะอยู่ร่วมกันเป็นสังคม เพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลกัน และต้องการอยู่ในที่ ๆ ตนเองมีความรู้สึกมั่นคงและปลอดภัย แต่หากจะสังเกตให้ดี

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

ดูเหมือนจะเป็นข้อเท็จจริง หากคู่รักนั้นไม่สามารถบริหารจัดการจิตใจของตนเองได้ ความทุกข์ก็จะมาเยือนได้ไม่ยาก เมื่อมีความรักคนส่วนใหญ่มักจะสูญเสียความเป็นตัวเอง และจะต้องยอมให้กับอีกฝ่าย ซึ่งสถานการณ์แบบนี้ก็อาจจะสลับกันไปบ้างในบางโอกาส แต่สำหรับบางคู่อาจจะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ต้องยอมเพียงฝ่ายเดียว สิ่งที่คุณจะต้องถามตัวคุณเองคือความรักที่คุณมีนั้นได้เติมเต็มความต้องการของคุณในด้านใด แต่ละคนก็จะมีความต้องการที่ไม่เหมือนกัน ความรักที่เกิดขึ้นสำหรับคน ๆ หนึ่งนั้น อาจมีได้หลายช่วง และเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ตามประสบการณ์ อายุ และความต้องการส่วนบุคคลที่ผันแปรไปตามกาลเวลา ความรักในวัยหนุ่มสาว และความรักในวัยผู้ใหญ่ จึงอาจมีความต้องการที่ไม่เหมือนกันก็ได้ ความต้องการนั้นก็อาจเป็นความต้องการวัตถุสิ่งของ ความสะดวกสบาย หรือความสบายใจ เมื่อพิจารณาดูแล้วความรักอาจเป็นการแลกเปลี่ยนเพื่อให้ต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์จากซึ่งกันและกัน และเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเริ่มมองเห็นสิ่งที่ตนขาดหรือเสียประโยชน์ก็อาจจะทำให้เกิดทุกข์

ความรักที่ต้องเห็นแก่ตัวนั้น คือความรักที่ต้องรักตัวเองให้เป็น โดยไม่สูญเสียความเป็นตัวเอง

คุณอาจจะต้องลองสังเกตตัวเองในขณะที่มีความสัมพันธ์กับผู้อื่นว่าคุณเป็นคนแบบใดเมื่ออยู่กับเขาหรือเธอที่เป็นคู่รักของคุณ บางคนอาจจะรู้สึกได้ถึงการได้รับอย่างท่วมท้น ในขณะที่บางคนอาจจะรู้สึกได้ถึงการให้และเสียสละ แต่ก็เต็มใจที่จะทำให้กับคนที่รัก บางคนอาจจะรู้สึกขาดแคลนในบางสิ่งแต่ได้ความเติมเต็มกลับมาจากบางสิ่งซึ่งอาจมองว่าทดแทนกันได้ แต่ละคู่นั้นจึงมีสมดุลของความรักที่แตกต่างตามความต้องการ และเงื่อนไข

สมดุลของความรักจึงอยู่ที่ความพึงพอใจของทั้งสองฝ่าย

ซึ่งก็อาจจะไม่จำเป็นที่จะต้องมาบรรจบกันที่ตรงกึ่งกลาง เพราะในความเป็นจริงแล้วคงไม่มีมาตรวัดใดที่จะบอกจุดกึ่งกลางได้ ดังนั้นจุดสมดุลของแต่ละคู่ก็อาจจะแตกต่างจากจุดสมดุลของคู่อื่น ๆ ดังนั้น

ความรักจึงไม่มีนิยาม

การไม่มีนิยามของความรักนั่นก็เพราะว่ามุมมองของแต่ละคนมักจะไม่เหมือนกัน ความพึงพอใจของแต่ละคน ก็มักจะแตกต่างกัน สิ่งที่ปฏิบัติในคู่หนึ่งซึ่งอาจจะใช้ได้ดีก็อาจจะใช้ไม่ได้เลยกับอีกคู่หนึ่ง คำแนะนำจากโค้ชที่ปรึกษาทางด้านความรักนั้นก็อาจจะใช้ไม่ได้สำหรับบางคู่ และอาจจะใช้ได้ในบางคู่

ความรักที่ดีนั้นจึงควรเป็นความรักที่ไม่ต้องจัดการอะไร

ซึ่งหากคุณพิจารณาข้อความนี้แล้วอาจจะไม่เข้าใจ แต่ถ้าคิดในทางกลับกันหากเรามีความรักที่ต้องจัดการ สิ่งนั้นก็อาจจะไม่ใช่ความรัก แต่เป็นการสร้างสถานการณ์เพื่อให้เกิดความพึงพอใจ และให้สามารถอยู่ร่วมกันได้ การจัดการนั้นก็สามารถตีความหมายได้สองแบบ ได้แก่ การจัดการคู่รักของคุณ และการจัดการตัวเอง หากคุณได้ตระหนักว่าคุณไม่สามารถจัดการคู่รักของคุณได้ แต่สิ่งที่ต้องจัดการมีเพียงการจัดการตัวเอง ก็จะเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้นในการสร้างความสัมพันธ์ และเราต้องรักตัวเองให้มากพอจึงจะมีการจัดการที่ดี คนที่รักตัวเองได้มากพอจะปกป้องความรู้สึกของตัวเองโดยไม่ทำให้จิตใจเศร้าหมอง หรือสร้างความคิดลบภายในตัวเอง และตระหนักถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ตัวเสมือนหนึ่งคุณเป็นผู้สังเกตการณ์ โดยไม่เอาสิ่งต่าง ๆ นั้นมากระทบจิตใจ ไม่พร่ำบ่นถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น แต่พยายามทำความเข้าใจและเรียนรู้ ทะนุถนอมจิตใจของตนเอง และมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นอย่างแท้จริง หากคุณสามารถจัดการตัวเองได้คุณก็จะพบรักแท้

รักแท้นั้นมีจริงเมื่อคุณมองเห็นความรักภายในตัวคุณ

หากคุณรักตัวเองได้มากพอ และสามารถจัดการจิตใจของตัวเองได้ ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อย่างไร คุณก็จะมองเห็นความรักนั้นที่มันคงอยู่ในตัวคุณ เราต้องยอมรับว่าเราไม่สามารถทำให้ใครมารักเราได้ ความสนใจที่คุณอาจจะได้รับจากผู้อื่นนั้น บางครั้งก็เป็นความสนใจเพียงชั่วครั้งชั่วคราว ไม่มีอะไรที่จีรังยั่งยืนและถาวร สิ่งที่คุณต้องระลึกอยู่เสมอนั้นคือ

คุณไม่สามารถจัดการใคร ๆ ได้ แต่คุณสามารถจัดการตัวคุณเองได้

หากคุณทำความเข้าใจในข้อนี้แล้ว คุณจะรักตัวเองได้มากขึ้น และความรักที่คุณจะได้สัมผัสก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และนี่ก็คือการสร้างพลังงานที่สามารถดึงดูดคนรักของคุณได้ เพราะใคร ๆ ก็ต้องการอยู่กับคนที่มีความสุขในตัวเอง ซึ่งคนที่มีความสุขในตัวเองมักจะเป็นคนที่สามารถสร้างความสุขให้กับผู้อื่นได้เสมอ

เมื่อถึงสถานการณ์หนึ่งที่เขาหรือเธอนั้นจะต้องจากคุณไป คุณก็จะแสดงความรักที่แท้จริงที่สามารถปลดปล่อยอิสระให้เขาหรือเธอได้ทำตามใจที่ปรารถนา

Inspire Soul

inspiresoulth@gmail.com

Copyright @2022 by www.inspiresoulthailand.com ห้ามเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต